MaMa sPoT PoWeR CoPy: “ร่างข้อมูล ระบบ การจัดการ”

“ร่างข้อมูล ระบบ การจัดการ”

—	—	\|	—	—	\|	—	\|	\|	—	\|	\|
—	\|	\|	\|	—	—	—	—	—	\|	—	\|
—	\|	—	—	\|	\|	\|	\|	—	—	\|	\|
\|	—	—	—	\|	\|	—	—	\|	\|	\|	—
	0	1	2	3	4	5	6	7	8	9

ก	ข	ฃ	ค	ฅ	ฆ	ง	จ	ฉ	ช	ซ	ฌ
ญ	ฎ	ฏ	ฐ	ฑ	ฒ	ณ	ด	ต	ถ	ท	ธ
น	บ	ป	ผ	ฝ	พ	ฟ	ภ	ม	ย	ร	ฤ
ฤๅ	ล	ฦ	ฦๅ	ว	ศ	ษ	ส	ห	ฬ	อ	ฮ
	๐	๑	๒	๓	๔	๕	๖	๗	๘	๙

9 ความคิดเห็น:

Phra Niphatharo29 มกราคม 2563 เวลา 19:16
บัตรประจำตัว ...........
ส่วนของข้อมูลที่มีมาแต่เหตุ
การเข้าช่วยทุเลาสถานการณ์ เขียนผิด!พิมพ์ผิด!
ข้อมูลตามวันที่ 29-01-2020

“หากการออกบทความ มิถูกต้อง คือไม่มีความสำทับที่จะต้องทำเรื่องไว้ให้ เพราะพูดอะไรแล้ว ก็อย่างว่า อย่างกะเราพูดไว้อยู่ในไดอารี คือย่อมขาดการตอบไป -มา เล็งแล แน่ใจเห็นด้วย ไม่ได้มีใครมุ่งมาคลิก และใช้ช่องตรวจตามแนวทางที่เราพูดนั้น ก็ไม่มีรูปแบบ, ถึงการหารือไปว่า เราทำเพจ หรือไปทำกลุ่ม ให้คนมาคลิกหรือชอบด้วย ในที่อื่น อย่างนั้นเราได้ทำไหม?, ที่แท้ก็ได้ทำแล้ว แล้วผู้คนคลิกชอบกันก็มาก พอประมาณ อยู่เรื่อยๆไป ถึงหารือเราควรสืบดูว่า ตัวเองมีสถิติการดูไหม ก็ต้องตอบว่ามี แล้วมีอยู่เรื่อยๆ แน่ๆ

จากสิ่งที่จะก่อประโยชน์ ไปจนตลอดสิ้นกาลนาน นี้! นี่เรา น่าจะพูดถึงสิ่งนี้ และกระทำการใส่ใจไปตามภาวะบ้านเมือง และงานประชาสังคม, เพราะการอย่างนั้น เป็นดั่งนี้ จึงจะให้เรากระทำปฏิญาณได้ด้วย โดยที่ไม่ให้ขาดไปเลย ‘เพราะที่เราพูดว่าตนจะพึงทำชื่อให้เป็นจริง ตนจะพึงกระทำปฏิญาณให้เป็นจริง’ กว่านี้สืบไปเท่านั้น

อย่างนั้น ไม่น้อยเลย แล้วนั้น เราถึงต้องกระทำให้คนสานต่อกันไปแก่ปฏิญาณ หารื้อดูถึงปฏิญญาของคนอื่นๆเขาด้วย สัญญาสาบานจากคำสุจริตดี ถึงจะชื่อว่าเป็นการกระทำประชาสังคมตกลงแก่ การของชาติ ศาสน์ กษัตริย์ ให้เป็นไปด้วยดี, พอถึงแม้ ใครจะยังมิได้หวังกระทำชื่อให้เป็นจริง ก็ตาม เพราะอยากเปลี่ยน!ชื่อ แต่ว่า!คำสัญญา หรือเคยสัญญา หรือปฏิญาณ สาบาน ชนิดอันเป็นธรรม เพราะเราหรือเขาเอง ต้องมีเคยมีการสัญญาจากความดี และเพราะว่าคุณธรรมแม้เป็นสิ่งน้อยๆอยู่ก็ตาม แต่ก็ย่อมนับว่าเป็นสิ่งเลิศ เป็นสิ่งประเสริฐ

ฉะนั้น วันนี้ ขอปรากฏ ถึงความเช่นนั้น ดังนั้น พวกเรา - ท่าน, ท่านจงให้ ท่านจงได้ตนมุ่งกระทำตามใจ ตามที่ตนได้ปฏิญาณแล้วบ้าง นั้นเถิด กระทำกันมากต่อไป ในอีกวันหนึ่ง นี้

คำอวยพรของข้าพเจ้า จะแบบเดิมนี้หล่ะ พวกท่านจะว่ามันมาเร็ว หรือมันช้า ไม่อาจรู้ได้, เพราะว่าเมื่อใดข้าพเจ้าตรวจบทสำคัญ ครบบท ไล่ตามพระไตรปิฎกได้แล้ว ไม่ผิด ..... แห่ง คะแนน คือจำนวน ข้าพเจ้าก็จะลงให้ทราบความอย่างนั้นแหละ เปลี่ยน แลเพิ่มพูนไปแก่จำนวน บอกให้ แล้วก็บอกแก่พวกท่านว่า ‘ขอจงสำเร็จแก่ความปรารถนา จงทุกประการ’ เป็นกำลังตามคะแนน อย่างตัวอย่างซึ่งข้าพเจ้ากระทำแล้ว บอก ซึ่งพวกท่าน อันในพวกเรานี้ ก็อาจจะได้พอมีการพบเห็นกันไปบ้างแล้ว พอเป็นทำเนา”

[ยกความมาจาก : a. Code Boy 12 มกราคม 2563 07:58]
[ยกความมาจาก : a. ~ Blog Magister19 มกราคม 2563 22:54]
ตอบลบ
คำตอบ
Phra Niphatharo9 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา 13:32
1. Bo Bai-Mai The Scription of Thai Alphabet (26)
2. Cho Chan The Scription of Thai Alphabet (8)
3. Cho Chang The Scription of Thai Alphabet (10)
4. Cho Ching The Scription of Thai Alphabet (9)
5. Cho Choe The Scription of Thai Alphabet (12)
6. Do Cha-Da The Scription of Thai Alphabet (14)
7. Do Dek The Scription of Thai Alphabet (20)
8. Fo Fa The Scription of Thai Alphabet (29)
9. Fo Fan The Scription of Thai Alphabet (31)
10. Ho Hip The Scription of Thai Alphabet (45)
11. Ho Nok-Huk The Scription of Thai Alphabet (48)
12. Kho Khai The Scription of Thai Alphabet (2)
13. Kho Khon The Scription of Thai Alphabet (5)
14. Kho Khuat The Scription of Thai Alphabet (3)
15. Kho Khwai The Scription of Thai Alphabet (4)
16. Kho Ra-Khang The Scription of Thai Alphabet (6)
17. Ko Kai The Scription of Thai Alphabet (1)
18. Lo Chu-La The Scription of Thai Alphabet (46)
19. Lo Ling The Scription of Thai Alphabet (38)
20. Lo Lu The Scription of Thai Alphabet (39)
21. Lo Lue The Scription of Thai Alphabet (40)
22. Mo Ma The Scription of Thai Alphabet (33)
23. Ngo Ngu The Scription of Thai Alphabet (7)
24. No Nen The Scription of Thai Alphabet (19)
25. No Nu The Scription of Thai Alphabet (25)
26. O Ang The Scription of Thai Alphabet (47)
27. Pho Phan The Scription of Thai Alphabet (30)
28. Pho Phueng The Scription Thai Alphabet (28)
29. Pho Sam-Phao The Scription of Thai Alphabet (32)
30. Po Pla The Scription of Thai Alphabet (27)
31. Ro Ru The Scription of Thai Alphabet (36)
32. Ro Rue The Scription of Thai Alphabet (37)
33. Ro Ruea The Scription of Thai Alphabet (35)
34. So Rue-Si The Scription of Thai Alphabet (43)
35. So Sala The Scription of Thai Alphabet (42)
36. So So The Scription of Thai Alphabet (11)
37. So Suea The Scription of Thai Alphabet (44)
38. Tho Nang-Mon-Tho The Scription of Thai Alphabet (17)
39. Tho Phu-Thao The Scription of Thai Alphabet (18)
40. Tho Tha-Han The Scription of Thai Alphabet (23)
41. Tho Than The Scription of Thai Alphabet (16)
42. Tho Thong The Scription of Thai Alphabet (24)
43. Tho Thung The Scription of Thai Alphabet (22)
44. To Pa-Tak The Scription of Thai Alphabet (15)
45. To Tao The Scription of Thai Alphabet (21)
46. Wo Waen The Scription of Thai Alphabet (41)
47. Yo Yak The Scription of Thai Alphabet (34)
48. Yo Ying The Scription of Thai Alphabet (13)
ตอบลบ
คำตอบ
Nirut Jotilipikara10 มีนาคม 2563 เวลา 00:52
บัตรประจำตัว ...........

“เรื่องสิ่งของ นั้นๆ เรายึดเองว่าเขาไม่หวงแล้ว นั้น ก็เป็นอย่างหนึ่ง แต่ว่าต่อมาเป็นความทุกข์, ควรหากแต่ตนจะนึกคิดหาตอบความยุติธรรม แล้วเห็นเขากระทำหวงได้เอง ขึ้นอีก โดยที่ไม่ใช่เรื่อง เช่นนั้น ก็ไม่น่าถูก ไม่น่าเป็นเรื่อง, คือถ้าจะโจทก์ ถูกโจทย์ เป็นเรื่องแล้วว่า ความเขาอ้างความหวง อ้างความไม่สละ เราก็คงควรจะต้องเป็นโทษ เป็นความต่อกันไปได้ มิต้องให้จบลงเลย ถึงความหวงนั้นๆแล้วว่า จบเป็นการลักขโมยจริงๆ ก็คงจะต้องตามใจเขา

ฉะนั้น ก็ควรจะต้องถือซะว่า เขาไม่มีบารมีมากพอก็แล้วกัน ถึงมุ่งเป็นแต่นักโจทนาหาแต่เหตุชั่ว ไร้ประโยชน์เหล่านั้น ไปถึงเพียงนั้น, พวกเขาเหล่านั้น จะว่าอย่างไร? ซึ่งปรกติเดี๋ยวนึงก็วางท่าว่าไม่หวง อีกสักเดี๋ยวหนึ่งกับแปรไปหนัก ว่า ที่สุดจะหวง, ตนไม่อาจมีทางจะสละได้ ฉะนั้น เราก็ควรจะต้องถือว่า เรื่องนี้มันเป็นเรื่อง ของการที่มันไม่มีบารมีอะไรเป็นบารมีที่ไม่มากพอ จะให้ หรือจะรักษาไว้ได้อย่างดี มันจึงได้ปล่อยยถา ไปตามบุญกรรม ให้ข้าพเจ้าขโมยของมันไปได้ หรือว่าให้ต้องดำเนินการเอามาได้, หรือ! อีกอย่างหนึ่ง จะว่า ก็ควรจะต้องว่า คงเพราะพระผู้เป็นพระเจ้าบนฟ้าสวรรค์ผู้อยู่เหนือมนุษย์ พระองค์นั้นเอง พระองค์คงมีพระประสงค์ ให้ข้าพเจ้าลักขโมยสำเร็จ แล้วเฉพาะ ไปเพื่อการจะสร้างประโยชน์อันวัฒนาสถาพร อันที่ดีๆเท่านั้น ตั้งธำรง พระองค์ถึงให้คนทำไปได้สำเร็จ

และเมื่อสำเร็จแล้ว ก็ไม่จำเป็นอะไรอีกแล้ว กะชื่อว่าเป็นผู้ลักขโมย ฉะนั้น ว่าผู้ลักขโมย จะไม่สามารถสละสิ่งต่างๆเหล่านั้น ไปได้ หรือไม่ได้?, ข้าพเจ้าจะตายลงซะเดี๋ยวนี้แหล่ะ แล้วจะสั่งสอน พวกมันทั้งหมดเสียคำหนึ่งว่า ‘ธรรม ย่อมเกิดมีมาก่อน อธรรม! และย่อมเป็นสัจจริงยิ่งกว่า อธรรม!’ เช่นนั้น ฉะนั้น ชื่อว่า ความสละได้ คือความไม่หวงต่างหากเล่า ‘จึงจะเรียกว่า เป็นธรรม!’, เพราะแรกเริ่มเดิมทีที่มนุษย์เกิดมา ตั้งปรากฏการธำรงตนในโลก เดิมทีเดียวแต่แรกนั้น มนุษย์ไม่ได้รู้จักคำว่า ‘ลักขโมย!’ แต่ต่อมาเมื่อใดมีความหวง ความตระหนี่เกิดขึ้นแล้วตะหาก จากนั้นเล่า!จึงเป็นอธรรม ถึงได้เกิดคำว่า ลักขโมย!”
ตอบลบ
คำตอบ
Code Boy14 สิงหาคม 2564 เวลา 22:57
สรรพาลังการ Pali ศัพท์

“ถ้าอายุ ต่ำกว่า ๓๐ หรือ ๓๕ ลงไปนั้น ข้าพเจ้าบอกว่า ข้าพเจ้าจะต้องขอลุย ดูคอมพิวเตอร์ อีกมาก ๆ เป็นแน่ , อย่างแน่แท้ และแน่นอน เพราะ! เป็นคนไม่รู้ อีร้าค่าอีรม ในคอมพิวเตอร์และภาษาอังกฤษ มาแต่อย่างใด ๆ เลย , แต่ว่า เมื่อตนอยากจะทำวิจัยเอกสาร หรือตัวกิจธุระ ต่อการประกอบญาณความรู้ ด้วยหนังสือมา ไปนั้นด้วยทางศาสนา ก็เฉพาะบ้าง ด้วย นั้น

ว่าเราจะทำอะไรได้ และสิ่งนั้นพึงต้องชอบธรรม! ด้วย ไม่มากน้อย อย่างไร? , แต่ว่าถ้าเราไปมัวดูคอมพิวเตอร์ หรือภาษาอังกฤษที่สอง อยู่ก็ตั้งมาก ก็ย่อมเยอะแยะ ไปหมด , จึงตน เลือกดูศาสนา ซะที่เดียว ก็ให้ได้ต่อแนวทาง ที่เรียกว่า อาจไม่ต้องมีเครื่องมือ หรือว่าใช้เครื่องมืออะไร! ก็ทำไปได้

คือ เราได้ใช้แต่แค่สมุด ดินสอ แลปากกา แค่เท่านั้น ก็ได้ , แต่ว่าเรามาทำให้หมู่ชน มาทำให้ส่วนที่เข้าถึงได้ฟรี ฉะนั้นเอง จึงควรจะต้องรู้วิธี ไว้บ้าง เล็กน้อย เพื่อใช้งานอินเทอร์เน็ต และประกอบ ส่วนควบคุม ให้มาจากคอมพิวเตอร์ ได้ด้วย

ตรงเครื่องมือ ชนิดนี้ ก็จึงต้องพึ่งช่างเทคนิค ที่เขารู้วิชา งานประเภทนี้ ซึ่งเกี่ยวกับ การกระทำคอมพิวเตอร์ ให้ใช้งานได้ และทำสัญญาณ ให้ใช้เชื่อม และให้ได้ยึดโยง ต่อไปได้ , กาล? ก็แต่ว่า ถ้าทำเพื่อตน จริง ๆ ใครจะทำสิ่งเหล่านี้ ให้แก่ตน แต่แค่ตนเพียงคนเดียว เท่านั้น ก็ไม่มีอะไร ที่จะต้องมาเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ หรืออินเทอร์เน็ต

นี้ แต่ก็ว่า ตนอายุมากไปหน่อย แล้ว หากว่า อุปกรณ์ แต่สำหรับเราไม่อยู่แต่แค่กับสมุดหนังสือ เท่านั้น ก็จำเป็นจะต้องว่าจ้าง ช่างเทคนิค และดำเนินการขอเช่าสัญญา จากของทาง TOT”
ตอบลบ
คำตอบ
Phra Khunakaro6 มกราคม 2565 เวลา 08:20
คติธรรม?

…สัญ! อันจะคงควรเขียนว่า สัญญะ คือว่าแต่ศัพท์ทีแรก หากยังมิเพ่งจะเอาส่วนขยาย อะไรนั่นหรือ? จะหมายแต่ตรงศัพท์ นั้น , คือ ‘สัญญะ’ อย่างไรนี้ ก็ควรแปลตามได้ว่า ‘ความหมายรู้, ความรู้สึก, มีความระลึก จำได้’ คือได้ตอบ หรือใคร่ได้ระลึก ต่ออาณัติสัญญาณ นั้น ๆ , ซึ่งอาจจะแปลกรรม หรืออาการธรรม ในทางกิริยาอีกว่า มิใช่! กระทำเอง แต่ว่าสัมปัตติธรรม มุ่งสัญญา ทำได้ เพราะกระทำไปโดยอาณัติสัญญา ทางหนังสือ ซึ่งก็เรียกว่า หนังสือมิขาดความนั่นเอง

คือว่า มิใช่จะเพริศ หรือหงอดแหงด พร่ำบ่นอยู่โดยอาการขาดสาระ คือจำพวกบท พวกความในทางหนังสือ ที่ไม่ขาดความฉะนั้น ก็จึงเรียกว่า ‘สัญนิยม’ ซึ่งไม่ใช่เป็นไปทางอาการหรือได้ลักขณะ คือหนังสือนั้นมิได้แต่มุ่งลักขณะอันใด ๆ ของเขา แต่ว่าเป็นบทมีสารัตถะ เป็นความที่มีอรรถะประโยชน์

ซึ่งคำว่า สัญญะ ก็ควรจะเข้าใจว่า ‘ศพ’ ก็น่าจะได้ เพราะคิดตามหลักพลิกแพลง ตามพื้นเดิม หรือพื้นถิ่นด้วย คือของตาย ถึงซึ่งอย่างวิเศษ ก็ว่า ปรากฏ ‘วิสัญญีภาพ’ เป็นต้น , แล้วซึ่งศัพท์ว่า แปลว่า ‘รู้ได้’ นี้ ส่วนใหญ่ พวกเราคิดถึงคำว่า ‘วิญญาณ’ ซึ่งถ้าว่า ท่านจะตอบสภาบัณฑิตตามบัญญัตินี้ไป พวกเราก็ต้องว่า ‘วิญญาณนิยม’ เป็นส่วนชอบ ‘สัญนิยม’ เป็นส่วนไม่ชอบ เพราะค่าที่คนไม่พอใจ แลไม่ชอบใจ แก่ความถึงตาย…
ตอบลบ
คำตอบ
Phra Niphatharo7 มกราคม 2565 เวลา 13:29
แล้ว นี่! เราท่าน จะว่าเรื่อง?

อธิบาย คือ
…นับแต่นี้ ไม่ต้องถูกตำราอันผิด นั้นพาไป ถึงกระนั้น ทำแล้ว ๆ มาดูเรื่องสำหรับ คนไทยส่วนใหญ่ ความ? ที่ซึ่งคนไทยส่วนใหญ่ มักจะต้องรู้สึก ว่า ขึ้นชื่อว่าทอง! ชื่อว่าอุดม ทอง ย่อมชื่อว่าเป็นพี่ อันความแต่โบราณว่า ‘มีเงินนับเป็นน้อง มีทองนับเป็นพี่’แต่ว่า เมื่อมาถึง ยัง ข้อนี้ แล้ว ท่านปรารภเหตุหรือคุณธรรม ชื่ออะไรครับ! , หรือว่า เพียงแต่แค่พูดลอย ๆ สนุก ๆ เพื่อให้คนสบายใจ เท่านั้น…
ตอบลบ
คำตอบ